«Ինչո՞ւ է նիկոլը օրվա մեծ մասն անցկացնում սոցցանցերում»․ Լուսինե Հարոյան

Հասարակական գործիչ Լուսինե Հարոյանի ֆեյսբուքյան գրառումը․ «Ինչու է նիկոլը գրանցվել բոլոր հնարավոր սոցցանցերում և օրվա մեծ մասը անցկացնում է այնտեղ:
Շատերդ կպատասխանեք՝ որովհետև տգետ, պարապ ու ողորմելի բլոգեր է:
Այո:
Բայց դա պատճառ չէ:
Ես մասնագիտությամբ փիլիսոփա եմ, և իմ հիանալի դասախոսները սովորեցրել են ինձ ոչ-լոկալ տեսնել ու մտածել:
Գիտության մեջ կա նման տեսակետ, որ երբ մարդը վիզուալիզացնում է (պատկերացնում է) իր համար ցանկալի իրողությունները և կարողանում է առաջ բերել այն նույն երջանիկ զգացողությունները, որոնք նա կզգար, եթե կատարվեր իր նպատակը, ապա նրա ուղեղում առաջանում են նոր նեյրոկապեր (չէ՞ որ զգայական մակարդակում մարդու ուղեղը չի տարբերում իրականը ցանկալիից) և նա իրականում սկսում է զգալ ու ապրել այդ կյանքով, որն իր համար ցանկանում է:
Եթե կարճ ասենք՝ մարդն այն է, ինչ ինքը զգում է, նա ինքն է կառուցում արտաքին աշխարհը իր շուրջ:
Իմիջիայլոց, նույնիսկ անտիկ փիլիսոփայության մեջ կար այդ տեսակետը, որն իր ծայրահեղ արտահայտումը գտավ հեդոնիզմի տեսության մեջ:
Հիմա սրա մասին միլիոնավոր ուսումնասիրություններ են արվել:
Նման վերջին բացահայտումներից է միկրոաշխարհի և քվանտային իրականության բացահայտումը, որոնք, իմ խորին համոզմամբ, մարդկության պատմության վերջին 1000-ամյակում ամենակարևոր ու սքանչելիագույն բացահայտումներն են:
Եթե խիստ կենցաղային մակարդակի բերենք այդ բացահայտումների նշանակությունը մեր կյանքում, ապա կարող ենք ասել, որ դրանք գալիս են հաստատելու, որ շատ բան մեր կյանքում կախված է մեր ընկալումից:
Ապշելու է օրինակ, միկրոմասնիկների տարօրինակ վարքը, երբ նրանք հայտնվում են միայն այն դեպքում, եթե ինչ-որ մեկը նայում է նրանց, ստացվում է, որ նայողն է ստեղծում իրականությունը:
Վերադառնանք նիկոլին:
Ինչո՞ւ է նիկոլն այդքան սիրում սոցցանցերը:
Որովհետև այստեղ նա ստեղծում է իր երազած իրականությունը, երբ ինքը երկրի սիրված ու հզոր ղեկավար է, ցանկալի տղամարդ, հայրենասեր մարդ ու բարի ընկեր:
Ու երբ հազարավորները պատրաստ են լպստել իր ոտքերը:
Համաձայնեք, որ այս դեպքում իր համար բոլորովին կարևոր չէ, որ դրանք վարձու ֆեյքերն են և իր վարձու աշխատողները, ու այդ ամենը կեղծ է, ինչպես և Տարոն Չախոյան говно-ն:
Կարևորն այն է, որ նիկոլը կարդա դրանք և իր ուղեղում նոր նեյրոկապեր ձևավորվեն և իրեն տան իր ուզած զգացողությունները՝ համենայն դեպս սոցցանցերում:
Այդ պատճառով էլ նա ամբողջ օրը սոցցանցեր է լցնում ոչ միայն իր առօրյան, այլև իր ընտանիքի վարքուբարքը:
Այս կոնտեքստում ես շատ կարևորում եմ նիկոլին հակադարձելը ու անպայման նաև իր պոստերի տակ:
Իմիջիայլոց, եթե դա կարևոր չլիներ, նիկոլն ու աննան, օրինակ, ինձ չէին բլոկի, բայց դրանք ինձ բլոկել են ու ես չունեմ հասանելիություն դրանց էջերին:
Բայց այս ամենի հետ մեկտեղ ես շատ կարևորում եմ նաև մեր սեփական օրակարգը ունենալը և դրանով առաջնորդվելը:
Այսինքն՝ ջարդել նիկոլի խաղի կանոնները և նրան պարտադրել մեր խաղի կանոնները:
Այս համատեքստում, այո, նախագահները միանշանակ պիտի մերժեին ողորմելի ծաղրածուի հետ մի հարթակում կանգնելը ու թույլ տալը, որ ծաղրածուն իր ճղճղան ձայնով գոռար ու ստեր գեներացներ:
Բայց նախագահները պիտի ստեղծեն իրենց օրակարգը ու իրենց ֆորմատով հանդես գան՝ ոչ թե ողորմելուն ըստ արժանվույն պատասխանելու (դա մենք արդեն տեսել ենք), այլ ազգի հետ անմիջական կապ հաստատելու, համախմբելու և ինչու ոչ, ամենախրթին հարցերի մասին պատմելու համար, եթե անգամ այդ մասին ինֆորմացիան հասանելի է:
Համաձայնեք, որ 100 հոգուց միայն մեկը կընկնի ինտերնետում կփնտրի Արցախյան բանակցությունների պատմությունը, և լրիվ այլ է, երբ այդ բանակցությունների մասնակիցն ու շահառուն կկանգնի ու իր կենդանի ձայնով կպատմի այդ մասին:
Այլապես այստեղ ևս նիկոլը կստեղծի իր ուզած իրականությունը՝ իբր իր բանավեճից հրաժարվեցին որովհետև վախենում էին, մանավանդ որ ծաղրածուի հրամանով մարտի դաշտ են նետվել դրա ողջ սծյոպասաֆարյանաքպ-ական աղբակույտը, որոնք, նկատեք, գեներացնում են հենց այդ սուտ իրականությունը»։