«Քչերը գիտեն, որ Բաղեշի ամենահին անունն է Uazi». Էդուարդ Մելիքյան

Սեպագրերի ու քարտեզների ուսումնասիրմամբ զբաղվող Էդուարդ Մելիքյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է. «Գիտեմ՝ ոմանք կասեն, բայց սա էլ հո քիչ հայտնի բերդ չի, որ ես խոստացել էի միայն անտեսված բերդեր ներկայացնել... Այո, Բաղեշի (Բաղաղեշ, Բիդլիս/Բեդլիս /Բադլիս/Բիթլիս, Բալալեզա/Բալալեյսա, նաև Տավրոսի գլխավոր բնական լեռնանցքի անունով Ձորապահակ և նույնանուն գավառի անունով Սալնոձոր...) մասին բոլորը գիտեն, բայց, ցավոք, քչերը գիտեն (հիմնականում ուրարտագետները), որ նրա ամենահին անունն է Uazi. այդպես է այն հիշատակում (որպես նույնանուն երկրամասի կենտրոն) Ասորեստանի արքա Սարգոն Բ: Եվ անգամ այդ մասնագետներից չեք լսի, որ այդ անունը ոչ այլ ինչ է, քան Մեծ Հայքի Աղձնիք (ասոր. սեպ. աղբ. Alzi, խեթ. Alshe) նահանգի Ազնվաց ձոր գավառի ամենավաղ հիշատակումը... Իսկ սա արդեն շատ կարևորը... Կրկնեմ՝ քաղաքը հետագայում կոչվել է նաև այդ ձորի մեկ այլ (ավելի ուշ շրջանի) անունով Սալնոձոր և լեռնանցքի անունով՝ Ձորապահակ: Ի դեպ, ասոր. սեպ. աղբյուրներում (Սալմանասեր Գ -ի մ.թ.ա. 844 թ. արշավանք. Սարգոն Բ-ից 130 տարի առաջ) Ձորապահակ լեռնանցքը, որով անցնում էր Մեծ Հայքի Արքունի պողոտան, հիշատակվում է Tunibunu ձևով - սա էլ չեք կարդա այլ տեղ...

Ամենայն հավանականությամբ (սա էլ չեք կարդա այլ տեղ) Բաղեշ անունը կապված է ոչ թե հիմար մի այն ավանդության հետ, որի համաձայն ձմռանը գոմի դուռը բաց է մնում, էշը գոմից դուրս է գալիս և ձորն ընկնելով սառչում է և սատկում, ու էշին տեսնողները ասում են պաղ էշ, որտեղից էլ հետո առաջացել է Պաղէշ, իսկ ապա Բաղեշ անվանումները - նման ավանդազրույցներից (Ժող. / եկեղեց. ստուգաբանություն) ավելի էշություն գույություն չունի)))))), այլ տեղի բնիկ արմենական baphi ցեղի հետ, որը նույնպես հիշատակվում է ասորական սեպագիր աղբյուրներում՝ դեռ մ.թ.ա. 1244 թ., արդեն Սալմանասար Ա-ի արշավանքի նկարագրությունում..

Այս բերդում էր գտնվում Վայնո թագավորության Ռշի Ա արքան, երբ նրան լուր հասցրեցին, որ Սարգոն Բ ներխուժել է իր երկրի սահմանները»: