Դադիվանքը պահանջող ադրբեջանցիները 1960-ականներին այն վերածել էին գոմի 

Այսօր Դադիվանքը պահանջող ադրբեջանցիները և նրանց իշխանությունը դեռ անցյալ դարի 60-ական թվականներին ամեն ինչ նախաձեռնել էին, որպեսզի վանքը ավերվի, իսկ վանքի հայկական պատկանելիությունը վերանա։
Առաջին դարում Արցախի Խաչեն գավառում հիմնադրված, 12-13-րդ դարում իր զարգացման գագաթնակետին հասած Դադիվանքը, մինչև 1920 թվականը ունեցել է ընդարձակ կալվածքներ, որից զրկվել է այն բանից հետո, երբ գավառը բռնակցվեց Ադրբեջանին։
1960-ական թվականներին Ադրբեջանի իշխանությունը այստեղ հիմնել է քրդական գյուղ, որի բնակիչները մեծապես վնասել են վանքը, հատկապես Սբ Կաթողիկե եկեղեցու որմնանկարները։
Վանքապատկան կառույցները քրդաբնակների կողմից օգտագործվել են որպես պահեստ, գոմ, կացարան։
Գլխավոր եկեղեցու ներսում բազմազավակ քուրդ ընտանիք է բնակվել, որոնք ձմռանը տաքանալու և սնունդ պատրաստելու համար եկեղեցու ներսում փայտ են վառել։ Որմնանկարները բնականաբար ծածկվել են մրով և կեղտով և դարձել աննկատելի։
1993 թվականի մարտի 31-ին Դադիվանքը ազատագրվել է, որից հետո անմիջապես սկսվել է վանքի ուսումնասիրություններն ու վերականգնումը։
2014 թվականին Սբ Կաթողիկե եկեղեցու որկնանկարները մաքրվել են մրից և մասնակի վերականգնվել։