Երևան`   0 °C
Այսօր`   Երեքշաբթի, 03 դեկտեմբերի, 2024 թ.

«Զառա Տոնիկյանը ձեզնի՛ց էր փախել, վայրենինե՛ր, ձե՛զ պես գիշատիչներից». Դավիթ Գյուլզադյան

166
Երկուշաբթի, 21 հոկտեմբերի, 2024 թ., 00:36
«Զառա Տոնիկյանը ձեզնի՛ց էր փախել, վայրենինե՛ր, ձե՛զ պես գիշատիչներից». Դավիթ Գյուլզադյան

Լեզվաբան Դավիթ Գյուլզադյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է. «70-ականների սկզբին Զառա Տոնիկյանը Հայաստանի երաժշտական խմբի հետ մեկնում է Մոսկվա՝ հյուրախաղերի: Համերգասրահ են հասնում, և պարզվում է՝ Զառան կորցրել է անձնագիրը: Մարտին Վարդազարյանը մի կերպ կարողանում է ներս տանել երգչուհուն: Փորձերի ավարտին հազիվ հասնելով՝ նվագավար Յուրի Սիլանտևը, նվագախմբի ուղեկցությամբ Զառային լսելով, փորձից հետո նրան հերթագրում է համերգի վերջնամասում, այն էլ Ալլա Պուգաչովայից հետո: Պուգաչովայի աստեղային ժամն էր: Դահլիճը, ինչպես միշտ, բուռն է արձագանքում երգչուհուն: Եվ ահա, բեմ է հրավիրվում հայ երգչուհին՝ նիհար ու տկար տեսքով: Թույլ ծափերով, բարեկրթորեն դահլիճը ողջունում է նրան: Երգում է հայերեն՝ «Խոհեր» երգը:

Զառա Տոնիկյան, «Խոհեր»
Սկսում է մեղմաձայն պիանոյից, ապա ծավալվո՜ւմ-ծավալվո՜ւմ-ծավալվո՜ւմ: Երգի ավարտից հետո մոտ կես րոպե քարացած է դահլիճը: Հայ գործընկերները կարծում են՝ տապալվեց կատարումը: Կես րոպեից հետո մեկեն պայթում է դահլիճն այնպիսի որոտով, որպիսին Պուգաչովան կերազեր, և պայթյունը տևակա՜ն էր, տևակա՛ն...
Օրեր առաջ, երբ պարզվեց՝ մեկ ամիս է արդեն՝ չկա երգչուհին, Զառայի արվեստը գնահատողները մեծ ցավ ապրեցին՝ արտահայտելով նաև իրենց արդար զայրույթը: Եվ ահա, կարծիք հայտնողների մեջ հայտնվեցին գավառամիտ քաղքենիներ՝ «փաստելով» երգչուհու՝ հայրենիքը լքած լինելու իրողությունը...
– Զառան ձեզնի՛ց է փախել, վայրենինե՛ր, ձե՛զ պես գիշատիչներից, որ իր արվեստի բարձրակետին մեն-մենակ էր մնացել, որովհետև ձեր ռաբիսն էր ծաղկել սկսել, և ոչ ոք նրան հիշել չէր ուզում երեք տարի: Ամեն բան արեցիք, որ իր փթթման շրջանից չհիշվի, բայց 30 տարուց ավելի ոչ մի մենահամերգ չունենալով՝ հիմա է՛լ է հիշվում և երկար է հիշվելու»: