«Սա շարքային լեզվակռիվ չէր, այլ ազդակ, որ աշխարհն այլևս նախկինը չէ»․ Արման Բաբաջանյան

ԱԺ նախկին պատգամավոր Արման Բաբաջանյանի գրառումը. «Արժանապատվությունը ուժի և կամքի ճիշտ հավասարակշռումն է։ Այն դրսևորվում է այնտեղ, որտեղ պետությունները չեն խոնարհվում ճնշման առաջ, բայց նաև չեն վերածվում անզիջում, դատարկ դիմադրության։
Արժանապատիվ դիրքորոշումը ենթադրում է ոչ միայն պայքար, այլև դիվանագիտական խոհեմություն, և այսօրվա աշխարհաքաղաքական ճգնաժամը հենց այս սկզբունքների փորձությունն է։
Արժանապատվությունը քո իսկական ուժի չափանիշն է․ դա չնվաստանալն է քեզանից հզորների առջև և ներողամտություն ցուցաբերելն է քեզանից թույլերի նկատմամբ։
Մեծ քաղաքականության մեջ սա կարևորագույն սկզբունք է․ պետությունները և առաջնորդները հաղթում են ոչ միայն զենքով ու դիվանագիտությամբ, այլև սեփական արժանապատվությունը չզիջելով։
Սպիտակ տան հանդիպումը շրջադարձային էր, որը ոչ միայն ընդգծեց ԱՄՆ-ի նոր ռազմավարությունը, այլև ուրվագծեց Ուկրաինայի և Եվրոպայի առաջ կանգնած նոր մարտահրավերները։ Զելենսկին այս հանդիպման ժամանակ ակնկալում էր ամրապնդել ԱՄՆ-ի աջակցությունը, սակայն հանդիպեց կոշտ դիմադրության, որը պարզ ուղերձ էր․ Վաշինգթոնը վերագնահատում է իր դերը Ուկրաինայի պատերազմում։ Թրամփը ցույց տվեց, որ Միացյալ Նահանգները այլևս չի առաջնորդվելու բարոյական, համամարդկային արժեքներով և սկզբունքներով, այլ ամեն ինչ հաշվելու է բիզնեսի և շահերի տեսանկյունից։ Սա նշանակում է, որ ԱՄՆ-ի անվերապահ աջակցությունն անցյալ է, և Ուկրաինան պետք է հարմարվի նոր իրականությանը։
Եվրոպան կանգնած է քաղաքական պատասխանատվության ամենամեծ քննության առաջ։ Եթե ԱՄՆ-ը դադարի լինել գլխավոր հովանավորն ու անվտանգության երաշխավորը, Եվրոպան ստիպված կլինի որոշել՝ արդյո՞ք պատրաստ է ստանձնել տարածաշրջանային անվտանգության առաջնորդությունը, թե՞ կփախչի պատասխանատվությունից։
Եթե Եվրոպան չկարողանա արագ համախմբվել, դա կարող է ոչ միայն թուլացնել Ուկրաինային, այլև լրջորեն խարխլել ՆԱՏՕ-ի և ԵՄ-ի ներսում գոյություն ունեցող համերաշխությունը։
Թրամփի խոսքերը, որ որոշ երկրներ պատերազմ են ուզում, բայց ինքը դա թույլ չի տալիս, ուղղակի մեսիջ էր նրանց, ովքեր համարում են, որ Ուկրաինան պետք է ցանկացած գնով շարունակի պայքարը մինչև վերջնական հաղթանակ։ Սա ոչ միայն Ուկրաինայի, այլև ամբողջ ժողովրդավարական աշխարհի համար հստակ ազդակ է․ եթե նրանք ուզում են շարունակել պայքարը, ապա պետք է գտնեն նոր գործիքներ, նոր դաշնակիցներ և նոր ռազմավարություն։
Այս հանդիպումը ցույց տվեց, որ աշխարհը մտնում է նոր քաղաքական շրջափուլ։ Որքան էլ ժողովրդավարական աշխարհը խոսի արժեքների մասին, իրական ուժային կենտրոնները վերադասավորվում են՝ առաջնորդվելով ռեալպոլիտիկի տրամաբանությամբ։ Եթե Ուկրաինան չի ուզում դառնալ այս փոփոխվող աշխարհակարգի զոհը, ապա պետք է արագ վերագնահատի իր մարտավարությունը, դարձնի իր դիմադրողականությունը ավելի ինքնավար և նախապատրաստվի այն սցենարին, որտեղ ԱՄՆ-ի աջակցությունն այլևս չի լինելու անվերապահ։
Սա շարքային լեզվակռիվ չէր, այլ ազդակ, որ աշխարհը այլևս նախկինը չէ։
Միևնույն ժամանակ մենք տեսանք, որ ուժը, արժանապատվությունը և քաղաքական ճկունությունը պետք է փոխլրացնեն միմյանց, այլապես նրանք, ովքեր կառչած կմնան հին խաղի կանոններին, կդառնան այդ խաղի գլխավոր զոհերը։ Ուկրաինայի, Եվրոպայի և ամբողջ արևմտյան աշխարհի ապագան կախված է նրանից, թե որքան արագ նրանք կընկալեն այս նոր իրողությունը և կսկսեն գործել այդ տրամաբանության շրջանակներում։
Սպիտակ տան հանդիպումը ցույց տվեց, որ միջազգային հարաբերություններում ուժն ու արժանապատվությունը պետք է ոչ միայն համատեղելի լինեն, այլև գործեն որպես պետությունների քաղաքական գոյատևման առանցքային պայման:
Ուժը պետք է ուղեկցվի արժանապատվությամբ, իսկ արժանապատվությունը՝ խելամտությամբ, իմաստնությամբ և հասունությամբ»։