«Թուրքիան վաճառքի հանեց իր վետոյի իրավունքը, մյուս կողմն այն գնեց՝ վճարելով քրդերով». Մհեր Հակոբյան

Ռազմաքաղաքական հարցերի վերլուծաբան Մհեր Հակոբյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է. «Մեծ քաղաքականության մեջ ԿԱՆ ՇԱՀԵՐ, որոնք սպասարկվում են բանակցությունների ընթացքում, և այդ բանակցությունների ընթացքում կողմերն առաջ են բերում իրենց հաղթաթղթերը՝ այն, ինչ իրենք կարող են առաջարկել այդ առևտրում, և այդ հաղթաթղթերը, եթե ծանրակշիռ են լինում, մյուս կողմը վերցնում է և տալիս դիմացինի ուզածը:
…2022 թվականի ամռանը, երբ որ ինչ-ինչ պատճառներով Արևմուտքին պետք էր արագ այս խնդիրը լուծել, Թուրքիան իր շահերի համար շատ տեղին համարեց և կարողացավ իր արժեքը, որը իր վետոյի ձայնն էր, ՀԱՆԵԼ ՇՈՒԿԱ, ՎԱՃԱՌԵԼ, և ՄՅՈՒՍ ԿՈՂՄՆ ԷԼ ՍՏԻՊՎԱԾ ՊԵՏՔ Է ԳՆԵՐ ԱՅԴ ԱՐԺԵՔԸ՝ ՎՃԱՐԵԼՈՎ «ՔՐԴԵՐՈՎ»։ Ընդ որում, քրդերն էլ մյուս կողմի արժեքն էին։ Սա շատ ցինիկ և սպասելի առևտուր էր, և հետաքրքիրն այն է, որ այդ առևտուրը գնացել է ոչ լիարժեք, օրինակ՝ Թուրքիայի պահանջները ի սկզբանե ավելի լայն էին, ընդհուպ պահանջում էին քրդական շարժման անդամներին հանձնել և այլն, Արևմուտքը ընդունել է դրա թեթև տարբերակը, ընդ որում այն կոնտեքստում է ընդունել, որ այսպես թե այնպես ընդունելու էր»: