«Երբեմն մի պտղունց բարությամբ կարելի է չարության մի բլուր փլեցնել». այսօր Թաթուլ Ալթունյանի ծննդյան օրն է

«Հայ երգը մի բարձրահասակ, նիհար ու նուրբ գեղեցկուհի է, որին եթե շատ զարդարես՝ կկորչի ու կխեղդվի, կկռանա ու կփշրվի»,- այս խոսքերի հեղինակը Թաթուլ Ալթունյանն է:

Խմբավար, մանկավարժ, ԽՍՀՄ և ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ, Պետական մրցանակի դափնեկիր Թաթուլ Ալթունյանը Հայաստանի պետական երգչախմբի և Հայկական ժողովրդական երգի-պարի անսամբլի հիմնադիրն է, հայ խմբերգային արվեստի լավագույն ներկայացուցիչներից:

«Երբեմն մի պտղունց բարությամբ կարելի է չարության մի բլուր փլեցնել»,- ասել է տաղանդաշատ արվեստագետը:

Թաթուլ Ալթունյանը ծնվել է Ադանայում: Երևան է եկել 1915-ի գաղթի ժամանակ: Ի վերուստ երաժշտական տաղանդով օժտված հայ պատանի գաղթականի համար Երևանը դարձավ անփոխարինելի օջախ՝ տալով Թաթուլ Ալթունյանին հնարավորութիյուն՝ լիովին զարգացնելու թե՛ երաժշտի ու խմբավարի իր ընդունակությունները, թե՛ հայոց երգ ու պարի առինքնող աշխարհին խորաթափանց ճանաչողությունը, թէ՛ ազգային -ժողովրդական շնչով ստեղծագործելու տաղանդը:

Թաթուլ Ալթունյանն ավարտել է Երևանի և Լենինգրադի կոնսերվատորիաները: 1934-ից դասավանդել է Երևանի կոնսերվատորիայում: Ալթունյանը տարբեր տարիների ղեկավարել է Երևանի կոնսերվատորիայի, Հայաստանի պետական երգչախմբերը, ինչպես նաև՝ Հայկական ժողովրդական երգի-պարի անսամբլը, որը հետագայում կոչվել է Թաթուլ Ալթունյանի անունով:

Թաթուլ Ալթունյանը 1958–73-ին եղել է Հայաստանի երգչախմբային ընկերության նախագահը, միաժամանակ ղեկավարել է ընկերության երգչախումբը: Ալթունյանի ղեկավարությամբ ինքնատիպ մեկնաբանությամբ են հնչել Կոմիտասի «Գարուն», «Կալի երգը», «Սոնա յար», «Լո, լո», «Անձրևն եկավ», «Զինչ ու զինչ», Սպիրիդոն Մելիքյանի «Թխկոնդա», «Պիլիբի» երգերը, հայկական ժողովրդական երգերի բազմաթիվ մշակումներ, հայկական, ռուսական, արևմտաեվրոպական խմբերգային ստեղծագործություններ: